مشروطه

سفینه تبریزاز آثار برجستهادبی دوره ایلخانان که در بین سال‌های 721 تا 723 هجری توسط ابوالمجد تبریزی در تبریز گردآوری و کتابت شده‌است.

اوج شکوفایی تبریز در زمان ایلخانان  بود؛ یعنی زمانی که این شهر پایتخت قلمرویی بود که از نیل تا آسیای میانی گسترده شده بود. تبریز در دوران تیموریان ،قراقیونلوها و اوایل سلسله صفویه نیز پایتخت ایران بوده‌است. این شهر به سال 1500 میلادی (906 هجری) به تصرف شاه اسماعیل درآمد و نخستین پایتخت ایران جدید در دوره صفویه شد. در این زمان حدود دوسوم جمعیت 200-300 هزار نفری تبریز سنی مذهب بودند و به‌زودی سیاست‌های سختی جهت تحمیل مذهب شیعه بر سنیان تبریز اعمال گردید. نزدیکی این شهر به مرز ایران و عثمانی موجب شد که تبریز در برابر تهدیدهای این حکومت آسیب‌پذیر شود؛ به‌طوری که چندین‌بار به تصرف عثمانیان درآمد تا این که شاه تهماسب صفوی در سال 1514 میلادی (920 هجری) پایتخت را از تبریز به قزوین منتقل نمود. تبریز در دوره قاجار ولی‌عهدنشین این سلسله بود و ولی‌عهدان سلسله قاجار در این شهر اقامت می‌گزیدند.